A) Ένα κλασικό bit που χρησιμοποιείται στους κανονικούς υπολογισμούς.
B) Ένας τύπος αλγορίθμου κρυπτογράφησης.
C) Μια βασική μονάδα κβαντικής πληροφορίας.
D) Μια γλώσσα λογισμικού για κβαντικό προγραμματισμό.

A) Η κβαντική υπέρθεση επιτρέπει στα qubits να βρίσκονται σε πολλαπλές καταστάσεις ταυτόχρονα.
B) Η κλασική υπέρθεση είναι πιο σταθερή.
C) Η κβαντική υπέρθεση ισχύει μόνο για καταστάσεις φωτονίων.
D) Η κλασική υπέρθεση περιλαμβάνει φυσικά κύματα.

A) AES
B) SHA-256
C) RSA
D) Diffie-Hellman

A) Ο αλγόριθμος του Shor
B) Ο αλγόριθμος του Deutsch
C) Αλγόριθμος Bernstein-Vazirani
D) Ο αλγόριθμος του Grover

A) Κρυπτογραφία που εκτελείται σε κβαντικά δίκτυα.
B) Κρυπτογραφία που μόνο οι κβαντικοί υπολογιστές μπορούν να αποκρυπτογραφήσουν.
C) Κρυπτογραφία που χρησιμοποιείται μετά από επιτυχή κβαντική κρυπτογράφηση.
D) Κρυπτογραφία σχεδιασμένη να είναι ασφαλής έναντι κβαντικών επιθέσεων.

A) Κβαντική διεμπλοκή
B) Κβαντικός παραλληλισμός
C) Κβαντική παρεμβολή
D) Κβαντική υπέρθεση

A) Καλύτερα στην επίλυση καθαρά μαθηματικών προβλημάτων.
B) Γρηγορότερη επεξεργασία μεγάλων συνόλων δεδομένων.
C) Εκθετική επιτάχυνση για ορισμένους αλγορίθμους.
D) Γραμμική επιτάχυνση για όλους τους αλγορίθμους.

A) Αξιοποιώντας τις αρχές της κβαντομηχανικής για την ανταλλαγή κλειδιών.
B) Χρησιμοποιώντας κλασικούς αλγορίθμους κρυπτογράφησης με κβαντικά δίκτυα.
C) Βασιζόμενοι σε λύσεις κρυπτογράφησης βασισμένες σε υλικό.
D) Αλλάζοντας συνεχώς τα κλειδιά κρυπτογράφησης με γρήγορο ρυθμό.