A) Επίσημο αίτημα για απόρριψη μιας υπόθεσης. B) Έγγραφο που κατατέθηκε από τον ενάγοντα για την άσκηση αγωγής. C) Απόφαση του δικαστή πριν από τη δίκη. D) Δήλωση του κατηγορουμένου στο δικαστήριο.
A) Να ακυρώσει την απόφαση κατώτερου δικαστηρίου. B) Να διατάξει τη σύλληψη του κατηγορουμένου. C) Να αποφασίζει μια υπόθεση χωρίς πλήρη δίκη όταν δεν υπάρχουν πραγματικές διαφορές. D) Να καθυστερήσει η δίκη.
A) Η απόφαση του δικαστή. B) Η απάντηση σε μήνυση που υπέβαλε ο κατηγορούμενος. C) Η προσκόμιση αποδεικτικών στοιχείων στο δικαστήριο. D) Η δήλωση που έκανε ο ενάγων στα εισαγωγικά επιχειρήματα.
A) Για την επίσπευση των δικαστικών διαδικασιών. B) Να εκδίδει κλητεύσεις για αποδεικτικά στοιχεία. C) Να αποφανθεί επί του παραδεκτού των αποδεικτικών στοιχείων. D) Να επανεξετάσει τη συνταγματικότητα των νόμων και των κυβερνητικών ενεργειών.
A) Να διατηρεί την τάξη και την ασφάλεια στην αίθουσα του δικαστηρίου. B) Να παρουσιάσει στοιχεία στην κριτική επιτροπή. C) Για την έκδοση της κρίσης. D) Να προεδρεύει της δίκης.
A) Για να εκδοθεί η τελική κρίση. B) Να εισαγάγει νέα στοιχεία κατά τη διάρκεια της δίκης. C) Να επιλυθεί η υπόθεση χωρίς πλήρη δίκη με βάση νομικά ζητήματα. D) Για να επιλέξετε την κριτική επιτροπή.
A) Η πλειοψηφία της κριτικής επιτροπής πρέπει να συμφωνήσει. B) Ο ενάγων πρέπει να προσκομίσει πραγματογνωμοσύνη. C) Δεν πρέπει να υπάρχει γνήσιο ζήτημα υλικού γεγονότος. D) Ο κατηγορούμενος πρέπει να παραδεχτεί την ενοχή του.
A) Έλεγχος αποφάσεων κατώτερων δικαστηρίων για νομικά λάθη. B) Να εκδίδει κλητεύσεις για αποδεικτικά στοιχεία. C) Να προεδρεύει στις συζητήσεις της κριτικής επιτροπής. D) Για τη διεξαγωγή της αρχικής δικαστικής διαδικασίας.
A) Καταδίκη. B) Ανακάλυψη. C) Εφεση. D) Δικαστήρια.
A) Ο δικαστής. B) Και τα δύο μέρη εξίσου. C) Η εισαγγελία. D) Η άμυνα.
A) Διπλός κίνδυνος. B) Οφειλόμενη διαδικασία. C) Δικαίωμα συμβουλής. D) Τεκμήριο αθωότητας.
A) Ποινικό δίκαιο. B) Διοικητικός νόμος. C) Δικονομικό δίκαιο. D) Συνταγματικό δίκαιο. |