A) Η τυχαιότητα της ύπαρξης. B) Η ντετερμινιστική φύση της μοίρας. C) Το καλύτερο όλων των πιθανών κόσμων. D) Η ψευδαίσθηση της πραγματικότητας.
A) Επειδή είναι αδιάφορος. B) Για να δοκιμάσει την ανθρώπινη πίστη. C) Για την επίτευξη ενός μεγαλύτερου αγαθού. D) Επειδή δεν είναι σε θέση να το αποτρέψει.
A) Φαίνεται να ελαχιστοποιεί την πραγματικότητα του πόνου. B) Δεν έχει λογική συνοχή. C) Προωθεί τον μηδενισμό. D) Αρνείται την ύπαρξη του κακού.
A) Το ηθικό κακό και το φυσικό κακό. B) Σωματικό κακό και ψυχικό κακό. C) Μεταφυσικό κακό και ψυχολογικό κακό. D) Το κοινωνικό κακό και το προσωπικό κακό.
A) Ιδεαλισμός. B) Πραγματισμός. C) Ορθολογισμός. D) Εμπειρισμός.
A) Μέρος του θεϊκού σχεδίου για μεγαλύτερο καλό. B) Το αποτέλεσμα της ανθρώπινης αποτυχίας. C) Μια τιμωρία από τον Θεό. D) Περιττό και αποτρέψιμο.
A) Επιτρέπει την ηθική ευθύνη και τη δυνατότητα για καλό. B) Οδηγεί σε χάος και αταξία. C) Είναι άσχετο με τη συζήτηση για το κακό. D) Αποδεικνύει την ανικανότητα του Θεού.
A) Ο πόνος είναι απαραίτητος για την πνευματική ανάπτυξη. B) Η ανθρώπινη ύπαρξη είναι μάταιη. C) Το κακό πρέπει να αγκαλιαστεί. D) Αυτό είναι το καλύτερο όλων των πιθανών κόσμων. |