A) Μια βασική μονάδα κβαντικής πληροφορίας.
B) Ένας τύπος αλγορίθμου κρυπτογράφησης.
C) Μια γλώσσα λογισμικού για κβαντικό προγραμματισμό.
D) Ένα κλασικό bit που χρησιμοποιείται στους κανονικούς υπολογισμούς.

A) Η κβαντική υπέρθεση ισχύει μόνο για καταστάσεις φωτονίων.
B) Η κλασική υπέρθεση περιλαμβάνει φυσικά κύματα.
C) Η κβαντική υπέρθεση επιτρέπει στα qubits να βρίσκονται σε πολλαπλές καταστάσεις ταυτόχρονα.
D) Η κλασική υπέρθεση είναι πιο σταθερή.

A) Diffie-Hellman
B) RSA
C) SHA-256
D) AES

A) Αλγόριθμος Bernstein-Vazirani
B) Ο αλγόριθμος του Grover
C) Ο αλγόριθμος του Shor
D) Ο αλγόριθμος του Deutsch

A) Κρυπτογραφία που χρησιμοποιείται μετά από επιτυχή κβαντική κρυπτογράφηση.
B) Κρυπτογραφία που μόνο οι κβαντικοί υπολογιστές μπορούν να αποκρυπτογραφήσουν.
C) Κρυπτογραφία σχεδιασμένη να είναι ασφαλής έναντι κβαντικών επιθέσεων.
D) Κρυπτογραφία που εκτελείται σε κβαντικά δίκτυα.

A) Κβαντική διεμπλοκή
B) Κβαντική παρεμβολή
C) Κβαντική υπέρθεση
D) Κβαντικός παραλληλισμός

A) Γραμμική επιτάχυνση για όλους τους αλγορίθμους.
B) Εκθετική επιτάχυνση για ορισμένους αλγορίθμους.
C) Καλύτερα στην επίλυση καθαρά μαθηματικών προβλημάτων.
D) Γρηγορότερη επεξεργασία μεγάλων συνόλων δεδομένων.

A) Βασιζόμενοι σε λύσεις κρυπτογράφησης βασισμένες σε υλικό.
B) Χρησιμοποιώντας κλασικούς αλγορίθμους κρυπτογράφησης με κβαντικά δίκτυα.
C) Αλλάζοντας συνεχώς τα κλειδιά κρυπτογράφησης με γρήγορο ρυθμό.
D) Αξιοποιώντας τις αρχές της κβαντομηχανικής για την ανταλλαγή κλειδιών.