A) Έγγραφο που κατατέθηκε από τον ενάγοντα για την άσκηση αγωγής. B) Δήλωση του κατηγορουμένου στο δικαστήριο. C) Επίσημο αίτημα για απόρριψη μιας υπόθεσης. D) Απόφαση του δικαστή πριν από τη δίκη.
A) Να διατάξει τη σύλληψη του κατηγορουμένου. B) Να αποφασίζει μια υπόθεση χωρίς πλήρη δίκη όταν δεν υπάρχουν πραγματικές διαφορές. C) Να ακυρώσει την απόφαση κατώτερου δικαστηρίου. D) Να καθυστερήσει η δίκη.
A) Η δήλωση που έκανε ο ενάγων στα εισαγωγικά επιχειρήματα. B) Η απόφαση του δικαστή. C) Η προσκόμιση αποδεικτικών στοιχείων στο δικαστήριο. D) Η απάντηση σε μήνυση που υπέβαλε ο κατηγορούμενος.
A) Να επανεξετάσει τη συνταγματικότητα των νόμων και των κυβερνητικών ενεργειών. B) Για την επίσπευση των δικαστικών διαδικασιών. C) Να αποφανθεί επί του παραδεκτού των αποδεικτικών στοιχείων. D) Να εκδίδει κλητεύσεις για αποδεικτικά στοιχεία.
A) Να προεδρεύει της δίκης. B) Για την έκδοση της κρίσης. C) Να διατηρεί την τάξη και την ασφάλεια στην αίθουσα του δικαστηρίου. D) Να παρουσιάσει στοιχεία στην κριτική επιτροπή.
A) Να εισαγάγει νέα στοιχεία κατά τη διάρκεια της δίκης. B) Για να επιλέξετε την κριτική επιτροπή. C) Για να εκδοθεί η τελική κρίση. D) Να επιλυθεί η υπόθεση χωρίς πλήρη δίκη με βάση νομικά ζητήματα.
A) Η πλειοψηφία της κριτικής επιτροπής πρέπει να συμφωνήσει. B) Δεν πρέπει να υπάρχει γνήσιο ζήτημα υλικού γεγονότος. C) Ο ενάγων πρέπει να προσκομίσει πραγματογνωμοσύνη. D) Ο κατηγορούμενος πρέπει να παραδεχτεί την ενοχή του.
A) Να εκδίδει κλητεύσεις για αποδεικτικά στοιχεία. B) Να προεδρεύει στις συζητήσεις της κριτικής επιτροπής. C) Έλεγχος αποφάσεων κατώτερων δικαστηρίων για νομικά λάθη. D) Για τη διεξαγωγή της αρχικής δικαστικής διαδικασίας.
A) Εφεση. B) Καταδίκη. C) Ανακάλυψη. D) Δικαστήρια.
A) Η άμυνα. B) Η εισαγγελία. C) Ο δικαστής. D) Και τα δύο μέρη εξίσου.
A) Διπλός κίνδυνος. B) Δικαίωμα συμβουλής. C) Οφειλόμενη διαδικασία. D) Τεκμήριο αθωότητας.
A) Ποινικό δίκαιο. B) Συνταγματικό δίκαιο. C) Δικονομικό δίκαιο. D) Διοικητικός νόμος. |